دیالوگ Dialogue
به غیر از مواردی که به دلایل مشخص (تضاد، تعلیق) در فیلمنامه گنجانده شده، یک شخصیت نباید در باره چیزی که قبلا در فیلم دیده ایم از شخص دیگر سوالی بپرسد. جدا از این دیالوگ ها را کامل بنویسید و بدلیل تنبلی چیزی را به بازیگران در صحنه واگذار نکنید.
مثال نادرست: (حرکت) میزبان به گرمی به مهمانش خوشامد می گوید. (حرکت) جک در باره حادثه ناگوار با جیل حرف می زند.
شرح جزئیات Description Details
جزئیات را به حد کافی شرح دهید تا خواننده و مخاطب بتواند صحنه را مجسم کند.
کارگردانی روی کاغذ Directing From The Page
هرگز در فیلمنامه به جزئیاتی که متعلق به کارگردان است اشاره نکنید. مثل نوشتن جهت حرکت دوربین (تراولینگ، تراک، پن، تیلت و...).
به تمام سوالات پاسخ ندهید Dont Answer Each Question
وقتی شخصیتی سوالی را مطرح می کند، همیشه پاسخ را از طرف یک شخصیت دیگر مطرح نکنید. به عنوان یک قاعده، جواب را از طریق زبان تصویری، بازی های زیر پوستی، یا زمینه داستان منتقل کنید. یا حتی شاید بهتر است که اصلا جواب ندهید. ممکن است این ابهام باعث ایجاد یک هیجان در فیلم شود که مخاطب را شگفت زده نگاه دارد.
حرکت را خلاصه نکنید Dont Summaries Action
هر حرکت درون فیلمنامه را با تمام جزئیات لازم برای تصویر برداری شرح دهید. اگر یک مسابقه 30 ثانیه روی صحنه به طول می انجامد نمی توانید آن را در یک پاراگراف 4 خطی خلاصه کنید. باید آن را با تمام جزئیات دقیق مسایقه که روی آن تمرکز خواهیم کرد شرح دهید. "اولیویا از آشپزخانه یک نوشابه بر میدارد و به سرعت آن را تمام می کند" به اندازه اولیویا (1) به آشپزخانه می رود (2) یک نوشابه از یخچال بر می دارد (3) به راهرو باز می گردد (4) می نشیند (5) و آنرا تمام می کند (6) کامل نیست.
کلمه غیره (یا ...) نباید در توصیف هیچ حرکتی از متن شما وجود داشته باشد. فیلمنامه را کامل بنویسید.
دیالوگ ها را خلاصه نکنید Dont Summarise Dialogue
دیالوگ نباید در حرکات مخفی شود: "آنها در باره آن اتفاق با هم شوخی می کردند که جان حرفشان را قطع کرد." لازم است شوخی کردن به طور کامل با یک دیالوگ دقیق توضیح داده شود.
گذر زمان را خلاصه نکنید Dont Summarise The Passing Time
از کلماتی که گذر زمان را به طور مبهم نشان می دهد استفاده نکنید. "در نهایت"، "چند لحظه بعد"، "در پایان بازی" و غیره. اگر لازم است که گذر حجمی از زمان نشان داده شود، این نشان دادن باید بصری باشد.
نشان دادن غروب خورشید با وجود اینکه در تصویر برداری هزینه بر است، اما نه تنها راه مناسبی برای نشان دادن پایان روز و ایجاد یک حالت سینمایی مشخص است بلکه روشی ساده برای نشان دادن زمان در حال گذر به شمار می رود.
تهییج حرکت Evoke Action
برای ایجاد حس هیجان در یک فعالیت سریع، حرکات را به عناصر جزئی تر یک خطی تقسیم کنید، و هر بخش را در یک پاراگراف جدا بنویسید. یک پاراگراف 4 خطی ممکن است 10 خط فیلمنامه شود اما در هنگام خواندن حس هیجان را به خواننده القا می کند.
علامت تعجب Exclamation Marks
استفاده از علامت تعجب فقط در دیالوگ نویسی مجاز است. هیچ گاه در توضیح حرکات بازیگران از آن استفاده نکنید چرا که این کار مانند "دخالت مولف" –عملی غیر حرفه ای- به حساب می آید.
زبان فیلمنامه باید کامل و از نظر دستوری درست باشد. اگر از جملات کامل استفاده می کنید، این جملات باید ساخت مناسبی داشته باشند. جملات را خلاصه نکنید.
معمولا رد و بدل کردن اطلاعات بین بازیگران بدون در جریان گذاشتن مخاطب باعث ایجاد احساس خستگی و خشم مخاطب می شود.
اگر چه ممکن است این کار سوالات یا حدسیاتی را در مخاطب ایجاد کند اما معمولا این حدسیات با آنچه در ذهن شماست تفاوت دارد و ضمنا حس دور افتادن از داستان نیز در مخاطب شکل می گیرد.
هرچند این تکنیک در ایجاد حس بیگانگی قهرمان استفاده می شود. به هر حال بهتر است مخاطب متوجه همه جزئیات فیلمنامه باشد حتی اگر می داند که قهرمان داستان همه ماجرا را نمی داند.
شروع دیر و پایان سریع In Late. Out Early
دیر وارد شدن و زود ترک کردن به این معناست که فیلم نامه شما باید تنها شامل صحنه های ضروری داستان باشد. رسیدن و ترک کردن، ملاقات و احوال پرسی، گپ و گفت را تنها در صورتی که دلیل خیلی خاصی وجود دارد در فیلمنامه بگنجانید.
استثنائاتی که تعمدا جریان روانی حرکت را به هم می زنند، گاهی در ابتدای یک اکشن یا سکانس زمانیکه می خواهید به مخاطب تنفسی بدهید و پس از آن عمدا هیجان داستان را از سر بگیرید نتیجه خوبی دارند.
اگر داستان دو دوره از زندگی جان را پوشش می دهد و بیشتر داستان دوره بزرگسالی او را در بر می گیرد ابتدا از جان خردسال استفاده کنید و سپس اسم او را در داستان ذکر کنید. و اگر بیشتر فیلم کودکی جان را نشان می داد برعکس این کار را انجام دهید.
اگر مکان تغییر کند، باید سر تیتر جدیدی برای آن بنویسید. فیلمنامه را موشکافانه بررسی کنید تا مبادا جایی به طور سیال خواننده را بدون سر تیتر جدید به محل دیگری هدایت نکنید. اگر قصد دارید یک حرکت بدون توقف در لوکیشن های متفاوت را ایجاد کنید، این موضوع را در بالای صحنه توضیح دهید تا پیشروی آن در فیلمنامه مشخص باشد.
به عنوان یک قاعده یک لوکیشن جدید به یک سر تیتر جدید نیاز دارد به جز مواردی که یک صحنه در یک دوره نسبتا کوتاه زمانی در چند لوکیشن نزدیک به هم رخ می دهد. مثلا اتاقهای مختلف یک آپارتمان. برای اینکه خواندن چنین صحنه ای را ساده تر کنید از زیر تیترها استفاده کنید.
مثال نادرست: (حرکت:) جک به سمت در می دود، از پله ها پایین می رود، وارد گاراژ می شود و چاقو را پیدا می کند.
لوکیشن ها: منابع دنیای واقعی Locations:Real World References
جز در موارد نادر، ابتدا لوکیشن را توصیف کرده و سپس کاراکترها را در آن معرفی کنید.
از لوکیشن های واقعی موجود و شناخته شده در فیلمنامه استفاده کنید (میدان تایم، سن مونیکا قدیم، اوپرای سیدنی) تنها با توصیف این مکان هاست که مخاطب می تواند آنها را در ذهن ترسیم کند.
مثال نادرست: (حرکت:) از شهرداری لیخهارد، جان به سمت ایتالیا حرکت می کند..
اسامی شخصیت های جدید با حروف بزرگ نوشته می شوند و سپس سن و مقدمه کوتاهی درباره آنها گفته می شود. هر چه شخصیت مهمتر باشد مقدمه ای که درباره او نوشته می شود جزئیات بیشتری را در بر می گیرد. این جزئیات همچنین بر نوع بازیگری که خواننده برای نقش در ذهن می آورد نیز اثر می گذارد.
اگر بازیگر خاصی را در نظر گرفته اید، برای توصیف شخصیت تا حد امکان دقیق باشید. وقتی بازیگر خاصی را در نظر ندارید نباید بیش از حد وارد جزئیات شوید.
پاراگراف جدید New Paragraph